9/15/2016

pokój czterolatka, czyli kolorowy pokój dziecka

Ten post miał powstać dawno, dawno temu. W czasach, kiedy Johnkowe łóżko mierzyło jeszcze 40 cm mniej i stało dalej od okna (a pod półkami RIBBA, nieodżałowanymi przez wielu, znajdował się kącik czytelniczy). Kiedy dywan nie zaliczył jeszcze pierwszego prania, a powłoka antypoślizgowa spełniała swoje zadanie (tfu! Wtedy nawet jeszcze tego dywanu nie było!). Kiedy zabawki były grzeczniejsze i dawały upychać się po kątach dla szybkiego efektu ogarnięcia i porządku.

Te czasy jednak bezpowrotnie minęły.

Więcej: pokój Małego Johna przechodzi nieustanne zmiany, a to, co widać poniżej, choć chwilę temu było wersją aktualną, dzisiaj już nie do końca nią jest. A gdy Marion podrośnie na tyle, by spać w "dorosłym" łóżku... Żegnaj pokoju chłopca, witaj pokoju rodzeństwa! 
Jednak nim to nastanie... Mój czterolatek zamieszkuje przestrzeń odziedziczoną po rodzicach, kolorową, nie do końca przeze mnie wymarzoną na etapie projektowania (miało być marynistycznie, uwierzyłby ktoś?), ale gdy zaczął przypominać to, czym jest obecnie... Uśmiechnęłam się. Czuję się tu przytulnie i dobrze.






 

 - o wymianie gałek, czyli szybkiej metamorfozie szafy, pisałam TUTAJ -




To chyba (poza regałem) moje ulubione miejsce w pokoju synka...




Zabawki muszą gdzieś mieszkać. W pewnym momencie klocki przestały nam się mieścić do worka - stąd wymyślne konstrukcje na stoliku. Niby zaplanowane, niby szczyt inżynierskiej i architektonicznej myśli, a prawda taka, że to dla uporządkowania przestrzeni, ha! 

 - o papierowych workach i namyśle "który lepszy" pisałam TUTAJ -




Jeden z moich ukochanych projektów - metamorfoza ikeowskiej komody. Uwielbiam ten mebel pod tą postacią! Szczególnie ceramiczne gałki z Hatifnatami (plus cytat w przywoływanym poniżej poście!) i czarne nóżki...

 - o metamorfozie komody (#ikeahack) pisałam TUTAJ -





KSIĄŻKI. Wydawało mi się, że to nic wyjątkowego spotkać je w pokoju dziecka, w dodatku w dużej ilości. Gdy jednak kolejni goście byli (pozytywnie) zaskoczeni tym widokiem, mnie zaświeciła się lampka: Może to nie jednak nie jest tak typowy widok, jak sądziłam? I faktycznie, od tamtego czasu przyglądałam się wnętrzom dla dzieci i odkryłam, że poza chlubnymi przykładami-wyjątkami potwierdzającymi regułę, w pokojach dzieci albo jest mało książek, albo są one ukrywane, upychane po szafkach!

Dla mnie to trochę niepojęte, ale z drugiej strony rzadko widuję - tak realnie, namacalnie, w domu "przeciętnego Kowalskiego" - regały z książkami. Wywodzę się z domu, w którym ten mebel nie dość, że był, to jeszcze w ilości większej niż jedna, zapchany książkami wypełniającymi każdą możliwą szczelinę (miałam nawet swój sekretny kącik w szczelinie między regałami a kanapą - ukryta tam, przeglądałam wolumeny rodziców albo w swoim zeszyciku pisałam własne opowieści).
Szkoda. Chciałabym, że książek było w naszych wnętrzach więcej - są przecież przepustką do innych światów, możliwością podróżowania po całym świecie (a nawet więcej, bo kraina wyobraźni nie ma granic) bez konieczności ruszania się z miejsca...



 - grafika w ramce "Zawsze będziemy grzeczni" - 
post z możliwością jej ściągnięcia znajdziecie TUTAJ -



 - tablicowa dziurka na myszy, czyli szybkie DIY - instrukcja TUTAJ

 - naklejka z balonem jako sposób ukrycia odpadniętego tynku - instrukcja TUTAJ -



Nadszedł moment na co, co tygryski lubią najbardziej - detale... Nie podobają mi się zdjęcia z planu ogólnego pokoju - są ciemne i nie oddają atmosfery wnętrza tak, jak bym chciała. Pewnie muszę popracować jeszcze nad warsztatem i/lub wspomóc się odpowiednim sprzętem (witajcie, blendy, właśnie się do was uśmiecham zza drugiej strony ekranu komputera!), winowajcą jest zapewne i światło, które rano oślepia, a popołudniami daje na zdjęciach efekt pochmurnego dnia. W takich warunkach łatwiej o lepsze wyeksponowanie detali. A że te odgrywają istotną rolę w urządzeniu wnętrza... Według mnie czasem to one bardziej decydują o jego charakterze, niż meble i "wielkie" elementy.



Uwielbiam ten rysunek! To wspólne dzieło moje i synka. On zrobił okręt i przerażającego morskiego potwora, ja żagle, nieco zamglone słońce, fale i latające rybki (których nie widać na zdjęciu). M.in. dlatego cieszę się z bycia mamą - to codzienna dawna kreatywności!



 - tę żarówkę uszyłam sama, a opowieść o jej powstawaniu znajdziesz TUTAJ


Powyżej mapa Polski autorstwa wyśmienitego duetu - Mizielińskich. Można było otrzymać ją bezpłatnie, zgłaszając się kilka lat temu do Kancelarii Premiera (np. mailowo). Uwielbiam ją!



 



"Rok w mieście" Katarzyny Boguckiej to jedna z naszych ulubionych książek. Niemal codziennie dostarcza nam nowych wrażeń, a przeglądanie jej to taka frajda jak przy "Miasteczku Mamoko" - ale zwielokrotniona. Czasem śledzenie losów bohaterów zajmuje nam dużo czasu - tak bardzo jest szczegółowa. Mój patent na jej zaistnienie w pokoju synka? Została wyeksponowana na półce RIBBA, otwarta na stronie z miesiącem, który aktualnie mamy. Jak widać, zdjęcie robiłam w sierpniu ;). (Dzięki temu jesteśmy na bieżąco ze zmianami pór roku, a półka co miesiąc nieco się zmienia - przy prawie żadnym wysiłku ;))




I poduszka, i żołnierz są mojego autorstwa. Brytyjczykowi muszę dorobić jeszcze ręce, które w zasadzie już są, ale czekają na doszycie. Choć trochę już się przyzwyczaiłam do takiej jego wersji i zastanawiam się czasami, czy doszywać, czy jednak nie... ;)



Kupiłam tę mysz, przy okazji zakupu swojego domku dla lalek. Spodobał mi się jej staromodny wygląd - uwielbiam zabawki retro, zwłaszcza drewniane czy metalowe! Gdy do nas dotarła, przysporzyła dodatkowej frajdy: po nakręceniu lata po podłodze jak oszalała, kręcąc szaleńczo ogonkiem! :D










Nie zawsze (w zasadzie bardzo rzadko) jest tutaj porządek. Nie jest to bynajmniej powód, by się tym szczególnie przejmować. Pokój żyje i oddaje temperament zamieszkującego go chłopca. Jedynie pilnujemy z mężem, żeby Mały John w miarę możliwości sprzątał po każdej zabawie - ot, by było mniej do zrobienia wieczorem, tuż przed spaniem.







Pościel. Mogłabym sobie darować opisywanie jej akurat tutaj i poświęcić na to np. osobny wpis, ale i ona wpływa na to, jak pokój wygląda (a przynajmniej rano i wieczorem, gdy łóżko jest niezasłane ;)). Prace Katarzyny Boguckiej wielbię pod każdą postacią - o jednej z jej książek pisałam powyżej, poniżej znaleźć można pościel z jej ilustracjami. Czasem trudno Johnkowi opuścić łóżko nie dlatego, że jest jeszcze śpiący, ale z uwagi na fakt, że śledzi to, co dzieje się na wsi!







Drzwi. To mój "przegrany" projekt, taka ściana wstydu (lub raczej "płaszczyzna wstydu", bo nieruchomą ścianą to to nie jest). Najlepszy przykład wypracowywania kompromisów. Mały John koniecznie chciał bowiem (i chce wciąż) pokrywać płaskie powierzchnie naklejkami. By ustrzec od tego meble i ściany (m.in. dlatego w niektórych miejscach odpadł tynk - razem ze zdzieraną przez synka naklejką), zgodziłam się na drzwi. I są. Kolorowe, upstrzone. Potem znalazłam wieszak w TK Maxxie (kosztował 35 złotych, więc "żal nie wziąć" :P) i przestrzeń ponad naklejkami (wyżej synek zwyczajnie nie dosięga ;)) również została zagospodarowana.





Oświetlenie. Muszę to napisać, choć ta lampa to już dawno nieaktualny u nas temat. Zafascynowana jej kształtem i kolorem (jak również ceną), zamontowałam ją w pokoju Małego Johna. Niestety. Światło, które dawała, było tak nikłe (nie przechodziło przez tekturę), że wieczorami we wnętrzu było zwyczajnie ponuro. I niebezpiecznie dla oczu. Nie potrzebowaliśmy zachęty, by lampę wymienić na starą, jeszcze z naszej dawnej sypialni...







Na sam koniec chciałam wspomnieć o projektach, które sama przygotowałam. Jak wspominałam wcześniej, uszyłam synkowi "górską poduszkę" i brytyjskiego mundurowego. 




Wykonałam ŁAPACZ SNÓW (post o nim z instrukcją wykonania TUTAJ), a także poduszkę z moim wzorem artcream (pracuję nad tym, by była dostępna w moim sklepiku - trzymajcie kciuki!).




Ozdobiłam KOMODĘ Z IKEI, uszyłam ŻARÓWKĘ ENERGOOSZCZĘDNĄ. Do tego naklejki: BALON i LATAWIEC, MYSIA NORKA, ALFABET oraz DESZCZOWA CHMURKA nad łóżkiem (wcześniej w kąciku czytelniczym). Poza tym uszyłam również MASKOTKI. A to jeszcze nie koniec moich pomysłów! ;)

22 komentarze:

  1. Przy regale z książkami zatrzymałam się na dłużej - zawsze przy takiej okazji sprawdzam, co czytają cudze dzieciaczki ;) Świetna kolekcja!
    Pokoje dziecięce, to jedyne miejsca w domu, gdzie nie przeszkadza mi eksplozja kolorów, a wręcz jestem nią zafascynowana. To też fajne miejsce na przeróżne DIY, a Twoje są wyjątkowo udane :) Pozdrawiam. Sylwia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Heh, mam tak samo! Sprawdzam i co czytają dzieci, i dorośli ;) To jakby wkradanie się do umysłu właściciela domu, tak trochę... Poznawanie jego ulubionych gatunków albo tematów... Preferencji literackich... ;)

      Masz rację :) Z początku chciałam, żeby ten pokój był może nie tyle bardziej stonowany, co rygorystyczny kolorystycznie, ale on trochę żyje swoim życiem. A ja zrozumiałam, przyglądając mu się z boku, że tak ma być, że właśnie tak jest prawidłowo.

      Bardzo Ci dziękuję za ciepłe słowa! :>
      Pozdrawiam serdecznie!

      Usuń
  2. Piękny pokoik i wspaniale dziecięco kolorowy, zdecydowanie bardziej lubię takie wnętrza niż katalogowo wyposażone.Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Ci bardzo! :)
      Heh, kusi mnie, żeby bardziej "zapanować" nad tą przestrzenią, ale uzmysłowiłam sobie, że na dobrą sprawę to niemożliwe, że ona musi tak trochę żyć własnym życiem ;) W końcu to nie mój pokój, a syna xD

      Pozdrawiam ciepło!

      Usuń
  3. Świetny pokój. Dużo "perełek", a najfajniejsze te zrobione przez mamę!

    OdpowiedzUsuń
  4. Bardzo miły pokoik i świetne pomysły wykonane własnoręcznie :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Ładnie wyszedł Ci ten pokoik i mimo, że ma kilka elementów 'must have' pokoju dziecięcego, to nie wygląda tak jak wszystkie inne :) Wiele fajnych rzeczy i ciężko mi stwierdzić co mi się najbardziej podoba :) Ale biblioteczka - robi wrażenie :) samoloty przy suficie świetne :) Mój Młody - też 4-latek, siedzi ze mną i ogląda i co chwile: "mamo, wolniej, mamo, do góry, mamo poczekaj" ;) Pólka nad łóżkiem również świetnie zaaranżowana :) i ta mapa :) Też bym taką chciała :)) P.S. Kwiatek bezpiecznie rośnie sobie na parapecie? Bo się zastanawiam jakby to było z roślinnością u dzieciaków :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo Ci dziękuję, naprawdę!
      Oooo tak, biblioteczka to moja chluba i duma, nie powiem :D A cieszy mnie najbardziej, gdy synek codziennie do niej zagląda... Jest moc!
      Samoloty to był strzał w dziesiątkę, chociaż mąż chciał mnie przez chwilę zabić :P bo matka wymyśliła sobie zajęcie dla taty i syna (czyt. składanie ich), a w praktyce skończyło się na tym, że to tata kombinował, a syn... nieco mu utrudniał :P co by za łatwo nie było ;)

      Nawet nie wiesz, jak mi się miło na serduchu zrobiło, gdy przeczytałam o reakcji Twojego synka... Ojacie... :> Uściskaj go ode mnie!

      PS. Kwiatek rośnie bezpiecznie :) Ostatnio w ogóle jeszcze lepiej, bo Johnek pilnuje, bym go regularnie podlewała. Sprawdza paluszkiem nawodnienie ziemi i informuje mnie codziennie o jej stanie ;) Gdy był mniejszy, wiadomo, miał ochotę pociągać za listki (kilka nawet wyrwał), ale tłumaczyliśmy, że to roślinkę boli i takie tam, zresztą jakoś szczególnie zainteresowany nie był. Nigdy nie zdarzyło się, by się wywróciła doniczka albo coś takiego, więc luz :)

      Dziękuję Ci bardzo za komentarz!
      Pozdrawiam serdecznie!

      Usuń
    2. Mam nadzieję, że i moje dzieciaki dorobią się takiej biblioteczki - aktualnie mam dość zabawek, więc mój pomysł na kolejne prezenty dla nich to właśnie książki :) Więc jest szansa :)
      Ech... mężowie, co by im się nie zleciło, zawsze kręcą nosem - chyba maja taką opcję zaprogramowaną ;)
      To chyba muszę poszukać odpowiedniego kwiatka i sprawdzimy ile pożyje - może się wkręcą tak jak Twój syn i też będą sprawdzać stan nawodnienia :)

      Zaprosiłabym Cie do poczytania mojego bloga, ale mam chwilowa usterkę i nie wiem jak długo potrwa - mam nadzieję, że ktoś mnie szybko z opresji uratuje ;)
      Pozdrawiam serdecznie :)

      Usuń
    3. Ooo tak, książki to świetny pomysł na prezent(y) :D
      Hahaha, coś w tym chyba musi być :D
      Poszukaj :) Trzymam kciuki za przyjaźń dzieci z kwiatami :D

      Oooch, to trzymam kciuki za szybką naprawę! I potem lecę czytać :D

      Ściskam mocno!

      Usuń
    4. Przez przypadek się udało (a może mam talent informatyczny ;)) Także zapraszam w wolnej chwili :)
      Musze tylko dorwać jakąś ciekawą listę książek - tak, żeby dzieciakom się podobały a nie mi ;)
      Kwiatowe testowanie już niedługo :)

      Usuń
    5. Haha, mam to samo :D Zawsze zastanawiam się po kupieniu książki dla dzieciaków, czy im się też spodoba :P bo kupuję trochę pod siebie czasem ;D Ale jak do tej pory nie pomyliłam się za bardzo. Naszym hitem jest np. "Gdzie jest moja czapeczka?" Jona Klassen oraz wszystkie te duże od Dwóch Sióstr: "Pszczoły", "Mapy", "Animalium"... Prócz tego "Rok w mieście" Boguckiej, "Mamoko" Mizielińskich... Jest tego trochę, w sumie... Bardzo dawno temu nie aktualizowałam działu "dziecięce" (czy innych :P), ale na swoim drugim blogu udostępniałam recenzje/opisy sprawdzonych przez nas książek: http://mcbooki.blogspot.com/search/label/dzieci%C4%99ce. Może coś akurat Wam spasuje? :)

      Ściskam ciepło!
      PS. I domki podziwiam! :D Może ja też nie powinnam bać się piły? :D

      Usuń
    6. Dzięki za stronkę - chętnie przejrzę, zazwyczaj znajduję recenzje dla dużo młodszych dzieciaków :)
      Zaraz popatrzę też tytuły, które wypisałaś :)
      P.S. Dziękuję :)

      Usuń
    7. Cała przyjemność po mojej stronie :>

      Usuń
  6. Kolorowe książki na półce robią wrażenie :) I nie tylko książki, masa świetnych dodatków :) My właśnie robimy remont synkowi przekształcamy mu pokój w "dorosły", kupiliśmy duże łóżko i materac ortopedyczny, bo ma problemy z kręgosłupem. Szukam dodatków ale wybór w sklepach aż przeraża :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Heh, to prawda! Tego jest tak dużo, że czasem człowiek za głowę się łapie i nie wie, gdzie oczy podziać... :P
      Ja też szykuję się do remontu pokoju synka - musimy przygotować go dla nowej lokatorki, jego siostry ;) Będą go razem dzielić, więc czeka mnie kombinowanie, jak ich zmieścić :P Już kilka pomysłów mam, więc trzymaj kciuki! ;)

      Usuń
  7. Przepiękne dekoracje do pokoju dziecka :) Na zdjęciach widać, że to takie małe królestwo tego małego jegomościa ;) Muszę przyznać, żę piękna kolekcja książeczek i wszystko ładnie równo poukładane.

    OdpowiedzUsuń
  8. Bajkowy :) Ja teraz stoję przed wyzwaniem bo muszę kupić
    materace dla dzieci 4 i 6 lat, chciałabym coś żeby było na dłużej przynajmniej do wieku szkolnego..

    OdpowiedzUsuń